(Gr.: sumphoneia, samenklank), aanvank. instrum. vóór-, tussen- en naspelen bij meerstemmige zangstukken. De uit 3 of meest 4 (bij uitzond. 5) delen bestaande orkest-S., waarbij de diverse instrum. afzonderlijk worden behandeld, is door Haydn gegrondvest, door Mozart verder gebracht en door Beethoven tot hoogste perfectie opgevoerd.
Het spec. door Liszt en Berlioz beoefende „Symphonische Gedicht” tracht in vrijere vorm bekende concerten, of poëtische motieven in het alg., muzikaal te illustreren, waartoe wederom Beethoven met zijn S. Pastorale de stoot had gegeven. Belangr. symphonie-componisten na Beethoven: Schumann, Brahms, Bruckner, Mahler.
