verschijnsel dat een hoogfrequente stroom zich bij voorkeur over de buitenkant van een geleider gaat verplaatsen onder invloed van het door hem zelf opgewekte magnetische veld. Bij normaal periodental en niet-magnetische stoffen is het S. meestal onbetekenend.
Van grote invloed wordt het echter bij ijzeren geleiders. Zo kan men bij met wisselstroom gedreven spoorwegen, waar de rail als teruggeleider dienst doet, slechts een gering deel van de doorsnede der rail als geleider beschouwen; S. doet zich ook sterk gevoelen in spoelen, als geen fijne draden gebruikt zijn.