wet van 10 Februari 1905, S. 69, houdende regeling van het verkeer op de wegen in verband met het gebruik van motorrijtuigen en rijwielen. De wet bevat alleen hoofdbeginselen en heeft de nadere uitwerking daarvan overgelaten aan het Motor- en Rijwielreglement (K.B. van 30 April 1927, S. 143); provinciale en gemeentebesturen kunnen aanvullende bepalingen maken.
Voor het rijden met een motorrijtuig is een tweeledige vergunning nodig nl. een nummerbewijs en een rijbewijs, dat afgegeven wordt na overlegging van een medische verklaring en een bewijs van vaardigheid in het besturen. Het belangrijkste artikel van de M. is art. 25 bepalende, dat, indien schade wordt veroorzaakt door een motorrijtuig, de bestuurder het bewijs moet leveren, dat hem geen schuld treft (zulks in afwijking van de gewone regelen van het bewijsrecht).
