zwak lichtende band die de nachtelijke hemel omspant, veroorzaakt door de straling van millioenen sterren; heeft in bijna alle talen der wereld dezelfde benaming gekregen. De M. loopt door de sterrenbeelden Arend, Zwaan, Cepheus, Cassiopeia, Perseus, Voerman, Tweelingen, Eenhoorn, Grote Hond, Schip, Argo, Zuiderkruis, Schorpioen en Schutter; splitst zich van de Zwaan tot Centaurus (op het Zuidelijk halfrond) in 2 armen; bereikt in de Schorpioen de grootste breedte, in de nabijheid van het Zuiderkruis de kleinste.
De donkere gedeelten (z kolenzak) bleken volgens moderne onderzoekingen niet te wijten aan afwezigheid van sterren, maar aan uitgebreide gaswolken, die het uitgezonden sterrenlicht absorberen. Ons zonnestelsel behoort tot het Melkweg- of Galactische stelsel, een van de honderdduizenden tot nu toe bekende spiraalnevels, die ieder een apart systeem in het heelal vormen (bijv. de Andromedanevel). Het Melkwegstelsel heeft de afgeplatte vorm van een lens, waardoor het M.verschijnsel verklaard wordt. De middellijn van die lens is ca 100.000 lichtjaren, de dikte ca 10.000 lichtjaren; onze zon staat ca 30.000 lichtjaren van het middelpunt der lens verwijderd. Het melkwegstelsel roteert in z’n geheel om eigen middelpunt; rotatieduur is ongeveer 200 millioen jaren. In de M. bevindt zich nog een nevel, de z.g. Noord Amerika nevel (zo genoemd omdat zijn vorm overeenkomt met de omtrek van Noord-Amerika), die voor ons oog onzichtbaar (ultraviolet) licht uitzendt en alleen via de fotografische plaat geregistreerd kan worden.
