(Gr. leitourgia, openbare dienst), het geheel van de door de onderscheidene kerken aangenomen vormen van de openbare eredienst. In de R.K. kerk te onderscheiden Oosterse en Westerse liturgie, beide onderverdeeld in verschillende vormen.
Het Westen kent de Romeinse, Gallicaanse (Lyon), Mozarabische (Toledo), Ambrosiaanse (Milaan) en de eigen liturgie van sommige kloosterorden. In het Prot. kerkelijk spraakgebruik is L. het min of meer uitgebreid geheel van gebeden, Schriftlezingen, gezangen enz., dat de prediking omsluit. Hier is een groeiende bezinning op het wezen der L. en de vormen, die daarmede samenhangen, waarbij aansluiting gezocht wordt aan de oudkerkelijke traditie. Met name in de Lutherse kerken bleef veel van de traditionele vormen bewaard. Liturgiek, de wetenschap, die de liturgie der kerk beschrijft, alsook haar oorsprong, ontwikkeling en betekenis bestudeert.
