middel om het individu te beschermen tegen overmatig warmteverlies, alsook tegen de inwerking van mechanisch geweld en tegen te felle bestraling met zonlicht. De beschutting mag niet zó zijn, dat de verbinding van het lichaamsoppervlak met de buitenlucht opgeheven wordt, omdat de afgifte van warmte en waterdamp, de lichaamstemperatuur constant houdt.
Kleding moet daarom warmte-isolerend als voor vocht doorgankelijk zijn en aangezien het geleidend vermogen van kledingstoffen veel groter is dan die van lucht, moet hun beschutting tegen warmteverlies vnl. worden toegeschreven aan de lucht in het weefsel. Vandaar dat bont en wol veel beter isolerend („warmer”) zijn dan linnen en katoen. De vocht-opnemende eigenschappen van wol zijn bovendien van dien aard, dat de verwarming langzaam plaats heeft en een snelle afkoeling van de huid voorkomt.Wat de beschutting tegen zonnestralen betreft, werken lichte kleuren gunstiger dan donkere; wanneer wit in een bepaalde tijd 100o warmte-eenheden opneemt, is dit voor lichtgeel 102, voor donkergeel 140, licht-groen 152, donker-groen 161, rood 168, licht-bruin 198 en zwart 208.
