hertog de, (1754-1838), Frans diplomaat, 1788 bisschop van Autun. 1789 afgevaardigde voor de geestelijkheid in de Nationale Vergadering, waar hij het voorstel deed tot secularisatie der geestelijke goederen. Daarop door de Paus geëxcommuniceerd ging hij naar de diplomatie over. 1797—Juli 1799 en Nov. 1799-1807 min. van Buitenl.
Zaken; viel 1808 bij Napoleon, die hem wegens zijn verstandhouding met buitenl. hoven wantrouwde, in ongenade. Werkte in 1814 mede tot het herstel der Bourbons; op buitengemeen handige wijze verdedigde hij als min. van Buitenl. Zaken Frankrijks belangen op het Congres van Wenen. Na de Juli-Revolutie 1830—1834 gezant te Londen. De grootste diplomaat van zijn tijd, befaamd om het gemak, waarmede hij verschillende regimes (het revolutionnaire, keizerlijke, legitiem-monarchale en liberaal-monarchale) diende. Hem wordt het woord toegeschreven: De taal is de mens gegeven om zijn gedachten te verbergen.
