in 1712 door de Engelsman Thomas Newcomen gebouwde pompmachine, waarbij de stoom van de afzonderlijke ketel alleen diende om bij het condenseren een vacuum onder de zuiger te doen ontstaan en de arbeid voor het opvoeren van het water door atmosferische druk werd geleverd. De machine werd gebezigd voor het ontwateren van mijnen.
Meer dan 60 jaar was zij het enige hulpmiddel geweest om kolen- en tinmijnen droog te houden en de watervoorziening van steden te verzorgen. Tegen het einde van de 18e eeuw zijn atmosferische machines gebouwd, die in plaats van een op en neergaande zuiger een as met vliegwiel aandreven door middel van een drijfstang en kruk; deze machines dienden als ophaalwerktuig voor het transport in mijnschachten.
