(1897), Engels staatsman. Conservatief.
Sedert 1926 verbonden aan het ministerie van Buitenlandse Zaken. 1935 Volkenbondsminister, warm voorstander van de Volkenbondspolitiek. Dec. 1935 min. van Buitenlandse Zaken, tot Febr. 1938. Bepleitte een politiek van weerstand tegen de aggressie van de as Berlijn-Rome; trad af, toen hij zijn premier Neville Chamberlain hiervoor niet kon winnen. Voegde zich bij Churchill’s en Duif Cooper’s oppositie tegen de buitenlandse politiek van Chamberlain. Churchill nam hem, als minister van Buitenlandse Zaken, op in zijn oorlogskabinet, 1940-1945.
