(van Grieks ’eikoon’ = beeltenis, portret), schildering op hout in Grieks-Orthodoxe kerk, voorstellende Christus, een der heiligen of een der heilsfeiten. Sacramentele functie: de Christen bidt voor de ikoon als voor een venster dat uitzicht geeft op de goddelijke wereld,
zie vroeg Byzantium – mozaïkschildering – ikonen;
zie midden Byzantium – ikonoklastenstrijd;
zie Byzantium – ikonenschildering;
zie schilderkunst – Duitsland – romaans;
zie twintigste eeuw – eerste helft – schilderkunst – Frankrijk;
zie Indische kunst – plastiek - ontwikkeling.
