ABC van de kunst

Douwe Brongers & Désirée Raemaekers (2004)

Gepubliceerd op 18-05-2017

Art Nouveau

betekenis & definitie

Reactie op de neostijlen die een groot deel van de 19de eeuw beheersten, rond 1890 ontstaan, genoemd naar de gelijknamige kunsthandel van Siegfried Bing in Parijs waar objecten met deze nieuwe stijl verkocht werden. Art Nouveau-kunstenaars wilden een nieuwe stijl creëren die geen banden met het verleden had.

Vormen vonden ze in de natuur en haar groeiprocessen: gestileerde ranken en bladeren, golvende lijnen en de zweepslaglijn zijn kenmerkend. De asymmetrie is te herleiden tot Japanse prenten die in die tijd populair waren. In de architectuur bleef de constructie zichtbaar, deze werd zelfs benadrukt met ornamenten. Beeldende kunst uit die tijd gebruikt vergelijkbare motieven, bijvoorbeeld in afbeeldingen van elegante vrouwfiguren met lang, golvend haar (de affiches van Alphonse Mucha). Art Nouveau is een internationale stijl met in elk land een andere verschijningsvorm - variërend van weelderig floraal tot geometrisch en strak. De florale Art Nouveau bloeide vooral in Frankrijken België, terwijl in Nederland daarnaast een geometrischer variant ontstond (Nieuwe Kunst). Ook het sobere, symmetrische en gestileerde werk van de Schotse architect Charles Rennie Macintosh wordt tot de Art Nouveau gerekend. De Art Nouveau bleef van belang tot de Eerste Wereldoorlog. Zie Jugendstil.