wreef, h. gewreven (1 met meer of minder kracht twee dingen met de oppervlakte langs elkaar bewegen; 2 (herhaaldelijk] over iets heen strijken; 3 door wrijven doen ontstaan, fijn maken):
1. ze tegen elkaar wrijven; zich de handen wrijven; zich de ogen wrijven van verwondering;
2. met olie zacht de handen wrijven; een kast, een meubel wrijven, boenen;
3. verf, iets tot poeder wrijven; nog: hij doet niets liever dan schrijven en wrijven, polemiseren; zie ook neus.
