m. umlauten (Duits: klankwijziging v. klinkers bij meervoudsvorming, verkleinwoorden, tijdvormen enz., b.v. de overgang van a in e, als: land - belenden; heffen - Got. hafjan; Duits: Tanz - Tanze); meestal verstaat men onder umlaut, i-umlaut, d. i. het verschijnsel, dat onder invloed van i of j van de volgende zwakbetoonde silbe de stamvocaal de plaats van articulatie in de richting van een i wijzigt, (u = oe).
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
