stuurser, meest stuurs,
1. bn. (onvriendelijk, niet meegaande, nors, knorrig; lastig van humeur): hij werd nog stuurser, nog bokkiger; een stuurse blik; met een stuurs gezicht;
2. bw. (op onvriendelijke, norse of knorrige wijze): kijken; ook: flink, b.v. er werd stuurs gereden.
