pandecten

betekenis & definitie

v. mv. (Gr.-Lat. pandectae = eig. dat, wat alles ontvangt: verzameling van Romeins burgerlijk recht, op last van keizer Justinianus gemaakt in de 6de eeuw, waarin de adviezen en uitspraken van voorname rechtsgeleerden systematisch zijn verwerkt en waaraan de keizer kracht van wet gaf; bij uitbr. werk, dat alles omtrent een onderwerp samenvat, verzamelwerk).