o. (Lat.) palladion (Gr.)
1. myth. het uit de hemel gevallen beeld van Pallas Athene in Troje, dat aldaar op de burcht bewaard werd, omdat het de onneembaarheid der stad waarborgde; door Ulysses en Diomedes geroofd;
2. fig. beschermend heiligdom: de grondwet is het palladium der vrijheid;
3. een hard wit metaal, genoemd naar de in dezelfde tijd, 1803, ontdekte asteroïde Pallas.
