hing op, h. opgehangen (1 iets in de hoogte hangen; 2 door middel v. e. haak, e. nagel doen hangen; 3 de doodstraf voltrekken door middel van de galg of de strop):
1. het wasgoed ophangen;
2. zijn mantel ophangen; een schilderij ophangen;
3. een moordenaar ophangen; zich ophangen, zelfmoord plegen door ophanging; nog: zegsw. een tafereel van iets ophangen, het in geuren en kleuren doen kennen; Z.-N. iem. iets ophangen, wijsmaken.
