o. -s, monopoliën; (Gr.-Lat. monopolium = alleenhandel): het recht, dat men, met uitsluiting van anderen, heeft om iets te verkopen; bij uitbr. uitsluitende bevoegdheid tot iets: het monopoliestelsel der O. I.
Compagnie (1602-1799), de bevolking mocht alleen handel drijven met de Compagnie; het tabaksmonopolie in Frankrijk; zegsw. het monopolie van iets hebben, a) met uitsluiting van anderen alleen mogen verkopen, b) een bepaalde eigenschap alleen bezitten.
