o. bruiklenen (1 rechtst. overeenkomst, waarbij de ene partij aan de andere een zaak om niet ten gebruike geeft onder voorwaarde, dat degene, die deze zaak ontvangt, dezelve na daarvan gebruik te hebben gemaakt of na een bepaalde tijd, zal teruggeven; 2 lening van iets tot tijdelijk gebruik; het aldus geleende):
1. eig. is de rechtst. voor bruikleen, bruiklening;
2 een boek in bruikleen afstaan, geven, hebben.
