Een tornado is een zware windhoos, een wervelwind, die als trechtervormige slurf onder een buienwolk zichtbaar is.
Tornado's zijn gevaarlijk, vooral door hun enorme kracht en de hevige wervelingen om een verticale as. Het gebied met hoge windsnelheden is doorgaans kleiner dan een kilometer. De gemeten windsnelheden zijn meestal tussen 120 en 250 kilometer per uur en soms meer dan 400 kilometer per uur. Tornado's hangen samen met onweersbuien in vochtige lucht en sterke wind op enkele kilometers hoogte.
Schade door tornado's komt niet alleen door de sterke wind, maar ook door rondvliegende objecten. Tornado's komen vooral in het centrale deel van Verenigde Staten voor, gemiddeld zo'n duizend per jaar. In Nederland bereikt een windhoos zelden de kracht van een Amerikaanse tornado. In de twintigste eeuw gebeurde dat slechts enkele malen.
Zoals wind wordt weergegeven op de Beaufortschaal worden tornado's ingedeeld volgens de schaal van Fujita. Deze schaal loopt van EF0 tot F5. De schaal is opgesteld door de Japanse meteoroloog en natuurkundige Ted Fujita. Hij baseerde de schaal op de optredende schade in de kern van de tornado, gekoppeld aan de maximaal optredende en mogelijke windsnelheden.
De oorspronkelijke schaal is inmiddels verouderd. In plaats daarvan gebruiken we sinds 1 februari 2007 de Enhanced Fujita Scale (EF Scale). Deze schaal houdt rekening met de kwaliteit van bouwconstructies. Ook bleek dat lagere windsnelheden al de door de schaal gedefinieerde schade veroorzaken.
