Een dwarsfluit is een metalen blaasinstrument met een gemiddelde toonomvang van c' tot c"", in 1847 door Theobald Boehm ontwikkeld uit de houten traversofluit. Terwijl de traverso zeven vingergaten had, heeft de Boehm-fluit er dertien. Een systeem van kleppen en hevels zorgt ervoor dat zij afgedekt kunnen worden.
Het voordeel van deze fluit is de zuiverheid en volle klank bij alle gradaties tussen pianissimo en fortissimo. Hetzelfde geldt voor de overige leden van de dwarsfluitfamilie: de piccolo (een octaaf hoger), en de altfluit (een kwart lager).
