De meeste ontwikkelingslanden zijn min of meer afhankelijk van hun grondstoffenexport. Deze inkomstenbron is echter erg onzeker door de schommelingen van de grondstofprijzen op de wereldmarkt.
Zo is het International Tin Agreement uit 1956, dat als doel had de tinprijzen te stabiliseren, volledig mislukt. Ook akkoorden over cacao, koffie en suiker hebben niet het gewenste resultaat opgeleverd. In 1980 is een aarzelend begin gemaakt met een grondstoffenovereenkomst. Getracht zal worden de prijzen stabieler te houden door het aanleggen van buffervoorraden, zodat een regelmatige aanvoer grote schommelingen in de prijzen kan voorkomen.
