een medaille, gewijd door een Benedictijnermonnik of een ander, daartoe gemachtigd priester, waaraan zeer rijke → aflaten (verschillend voor de gewone medaille en voor die van het Benedictus-jubilé in 1880) verbonden zijn. Aan de eene zijde vertoont zij den H. Benedictus met het kruis in de hand, aan de andere zijde het Benedictuskruis, dat van eenige letters (afkortingen) voorzien is.
In de vier hoeken:
Crux Sanc’ti Pa’tris Benedic’ti, Kruis van den H. Vader Benedictus.
Op de kruisbalken:
Crux Sancta sit mi’hi Lux, Het H. Kruis zij mij een licht.
Non Dra’co sit mihi Dux, De duivel zij mij niet tot leider.
Rondom:
Va’de re’tro Sa’tana
Non Sua’de mihi va’na
Sunt ma’la quae li’bas ip’se vene’num bi’bas
Wijk terug Satan, fluister mij geen ijdele dingen in.
Het is boosheid wat gij schenkt, drink zelf uw vergift.
Bovenop de jubilé medaille:
Pax (vrede).
Bovenop de gewone medaille:
→ I. H. S.
