Wet van buys ballot - ook barische windwet genaamd, bestaat uit twee deelen, waarvan het eerste het verband tusschen windrichting en horizontale luchtdrukverdeeling bepaalt, en het tweede het verband tusschen windkracht en horizontale luchtdrukverdeeling.
1° Op het N. halfrond heeft de waarnemer, die zich met den rug naar den wind plaatst, het gebied van lagen luchtdruk links, iets naar voren, en het gebied van hoogen luchtdruk rechts, iets naar achteren; terwijl hij op het Z. halfrond den lagen druk rechts en den hoogen druk links heeft. In de practische meteorologie zegt men meestal: op het N. halfrond draaien de winden om het middelpunt van ’n cycloon in tegenovergestelde richting der uurwerkwijzers en om het middelpunt van een anticycloon in de richting dier wijzers; terwijl op het Z. volgens de cyclonale en anticyclonale winddraaiingen omgekeerd zijn. In het eerste deel van de Wet van Buys Ballot wordt de ➝ afwijkende kracht der aardwenteling, die de luchtstroomingen op het N. halfrond naar rechts en op het Z. halfrond naar links doet afwijken, uitgedrukt.
2° De wind is des te krachtiger, naarmate de barometrische ➝ gradiënt steiler is. In de practische meteorologie zegt men meestal: naarmate de isobaren op een bepaalde weerkaart dichter bij elkaar liggen. In het tweede deel van de Wet van B.B. wordt de door horizontaal luchtdrukverschil ontstane kracht, waarvan de snelheid der luchtbeweging hoofdzakelijk afhangt, uitgedrukt.
Lit.: Nap. Shaw, Manual of meteorology (IV Cambridge 1919).
“V. d. Broeck.
”
