Benedictijner abdij te Atrecht. Gesticht in 658, in 881 door de Noormannen verwoest, daarna herbouwd en ca. 1008 door Richard van Saint-Vannes, op last van graaf Boudewijn IV van Vlaanderen, hervormd volgens den geest van Cluny. De abdij speelde een voorname rol in de economische ontwikkeling van de stad Atrecht en van Artesië. In Augustus 1435 grepen in de abdij de onderhandelingen plaats tusschen de vertegenwoordigers van Frankrijk en Engeland om een einde te stellen aan den Honderdjarigen Oorlog.
In 1754-’81 werd de abdij opnieuw herbouwd. Zij verdween echter gedurende de Fransche Revolutie. De nog overblijvende gebouwen hadden veel te lijden gedurende den Wereldoorlog. Vgl. → Vedastus (Heilige).Lit.: A. de Loisne, Dict. hist. et. archéol. du dépt. du Pas-de-Calais (1873-’84). De Schaepdrijver.
