(natuurk.) is een wet, welke alle lichamen volgen uit kracht van hun → traagheid. Zij werd, volgens een mededeeling van Descartes, reeds vóór 1620 door den Hollander Isaac Beeckman erkend in den vorm: wat in beweging is, komt nooit tot rust, tenzij het verhinderd wordt; zij werd echter eerst door Newton (1687) in haar tegenwoordigen vorm uitgesproken: elk lichaam volhardt in den toestand van rust of eenparige, rechtlijnige beweging, tenzij het door krachten van buiten gedwongen wordt dien toestand te veranderen.
A. Mulder.