of reductie, letterlijk: terugbrengen, herleiden.
1° In de scheikunde oorspr. het terugwinnen van metalen uit hun oxyden, tegenwoordig bij uitbreiding het tegenovergestelde van ➝oxydatie. Dus in de anorganische chemie: opnemen van een of meer electronen; ferri-ion wordt bijv. gereduceerd tot ferro-ion en dit verder tot metallisch ijzer. Reduceermiddelen zijn in waterige oplossingen: zink, ijzer of tin met zuur; zink of aluminium met loog; in de electrochemie treden reducties op aan de kathode. Zernike.
2° In de beeldhouwkunst verstaat men onder r. het verkleinen van beelden en penningen met behulp van een reduceermachine of reductiebank. Het te verkleinen beeld of penning wordt door een beweeglijken arm met voelstift nagetast. Met den beweeglijken arm is een kleinere arm verbonden, waaraan een sneldraaiend boortje, dat het model op de gewenschte kleinere schaal uit het materiaal naboort. Etienne.