1° Rechtsnorm, rechtsvoorschrift.
2° Algemeen beginsel, rechtsspreuk, de grondgedachte van meerdere verwante rechtsvoorschriften op bondige wijze weergevend (Lat. vakterm: regula iuris). Bijv.: In pari causa possessor potior haberi debet (r. in het Rom. recht). Qui prior est tempore, potior est iure (r. in het canoniek recht). Het Corpus Iuris Civilis bevat op het einde der Digesten een lijst van 211 r., het Corpus Iuris Canonici II r. op het einde der Decretalen van Gregorius IX, 88 r. op het einde van het Liber Sextus van Bonifatius VIII. Behalve deze authentieke door den wetgever van rechtskracht voorziene r. zijn er ook nog doctrinaire, geen rechtskracht bezittende rechtsregels. Schweigman.
