Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 02-10-2019

Pyramus en Thisbe

betekenis & definitie

Klassiek paar van jonge geliefden in Babylonië, uit Ovidius’ Metamorphosen, Bk. IV, in de Westersche literaturen bekend: hun sentimenteele geschiedenis verhaalt, hoe zij, tegen den wil van hun ouders, er eindelijk in slaagden een geheime samenkomst te beleggen; hoe Thisbe, die het eerst ter plaatse komt, door het brullen van een leeuw op de vlucht wordt gedreven en haar sluier achterlaat; hoe Pyramus, den verscheurden sluier ziende, zich doodt; hoe daarna Thisbe zich eveneens op het lijk van P. in den dood stort.

In het Mnl. werd dit sprookje behandeld: in een (verloren) roman, althans volgens Vanden Levene ons Heren; in een sproke, zelfs in tweevoudige redactie: Van tween kinderen, die droeghen ene starcke minne; in een op hetzelfde motief gebouwd lied: Sig hinc den bogaert omme; in een verhaal in Potter’s Minnenloep (II, v, 961-1130); op Christus en de ziel werd het toegepast in de rederijkersspelen van Matthijs de Castelein’s Historie van P. en T. en in dat van Goosen ten Berch, die het echter slechts uit een Zned. bron voor de Amsterdamsche Kamer De Eglantier heeft overgeschreven.Ook in andere talen bestaan er bewerkingen van: fabliau, lied, drama. Shakespeare parodieerde het in Midsummernightsdream.

Lit.: G. Hart, Ursprung und Verbreitung der P. u. T.-sage (1889-'92); G. Penon, in: Bijdragen tot de Gesch. der Ned. Lett. (III 1884).

V. Mierlo.

< >