(< Lat. pater = vader, patior = lijden). Aldus werd in het Westen de leer genoemd van degenen, die om aan de eenheid van God vast te houden leerden, dat de Personen in God slechts verschijningsvormen waren en dus eigenlijk de Vader geleden had. Deze leer van → Noëtus werd door → Sabellius ook op den II. Geest toegepast.
Sindsdien spreekt men vrijwel uitsluitend van Sabellianisme. Plet P. werd bestreden door Tertullianus en Hippolytus, die uit reactie in subordinatianisme verviel.Lit.: Dict. Théol. Cath. (X 1929). Franses.