(meetk.). Trekt men door een punt O van een vlakke kromme van den graad n een willekeurige rechte (in het vlak van de kromme), dan zal deze de kromme buiten O in het algemeen nog in n-1 punten snijden. O is dan een enkelvoudig punt van de kromme.
Snijdt echter een willekeurige rechte door O de kromme buiten O nog in n-2 punten, dan is O een dubbelpunt. Is het aantal snijpunten buiten O n-p, dan spreekt men van een p-voudig punt, in het algemeen van een meervoudig punt. Overeenkomstige bepalingen gelden voor een oppervlak.
De top van een kegel van den graad n is een n-voudig punt. v. Kol.
