(Lat., = witte massa), een groote menigte Christenen, die waarsch. in 258 in Utica in N. Afrika den marteldood stierven. Volgens Pradentius en Augustinus waren er 150 of 200.
Dat zij den dood vonden in een kuil met ongebluschte kalk is latere legende, afgeleid van den naam, die echter waarsch. betrekking heeft op het landgoed, waar de marteldood plaats vond.Lit. : Lex. Theol. Kirche (VI 1934, 1012). Franses.
