Keizer van Rome (306-312). Zoon van → Maximianus Herculius. Toen deze te zamen met Diocletianus de regeering neerlegde in 305, hoopte M. tevergeefs tot Caesar te worden benoemd.
Hij trok op naar Rome en liet zich tot Augustus uitroepen. Zijn vader hielp hem, maar trachtte zelf de kroon weer terug te winnen, en moest door zijn zoon verdreven worden. Daar M. als keizer, o.a. om zijn wreede houding tegen de Christenen, niet voldeed, trok Constantijn tegen hem op, en versloeg hem in den beroemden slag bij den Pons Milvius, waaraan het verhaal van Constantijn’s verschijning is verbonden.
M. verdronk in den Tiber. Slijpen Basiliek van Maxentius, door Maxentius begonnen en door Constantijn voltooid omstreeks 315 op het Forum Romanum te Rome, en sterk afwijkend van de basilica, die sedert Constantijn voor den kerkbouw normatief geweest is: de middenbeuk met een spanwijdte van 25 m kreeg drie kruisgewelven, en de zijbeuken waren elk overdekt met drie tongewelven. Uit de overblijfselen kan men zich een idee vormen van de geweldige afmetingen van het gebouw.
Zie afb. 1 in kol. 65 in dl. IV. E.
De Waele