Lotharius I

betekenis & definitie

Roomsch keizer, zoon van ➝ Lodewijk den Vromen. * ca. 795, ♱ 29 Sept. 855. Werd in 820 koning van Italië, kwam in 830 en 839 in opstand tegen zijn vader, werd door zijn broers, die hem eerst gesteund hadden, in 841 verslagen, en verkreeg bij het verdeelingsverdrag van Verdun in 843 het Middenrijk en de keizerskroon. Bij zijn dood werd zijn rijk onder zijn drie zoons gedeeld: Lodewijk II werd koning van Italië en keizer; Karel verkreeg het middengedeelte, en → Lotharius II het Noordelijk deel, Lotharingen, welks Noordelijk deel, Neder-Lotharingen, later is verbrokkeld tot de staatjes, die de Nederlanden vormden. Gorris.