(calvities). Deze kan als seniel of praematuur verschijnsel optreden.
De seniele k. komt meestal tegen het 50e levensjaar en later tot uiting, terwijl in praemature gevallen veel eerder, soms al op het 20e levensjaar, blijvende k. wordt gevonden. K. naast gemis van haren ook elders op het lichaam komt ook aangeboren voor.Bij zich ontwikkelende k. komen de haren, die uitvallen, telkens dunner terug, totdat er in het geheel geen nieuwvorming meer optreedt. De eerste kale zones zijn te vinden op de kruin en bij de slapen, welke plekken zich geleidelijk vergrooten en samenvloeien.
Veelvuldig wordt seborrhoe (die o.a. tot uiting komt door roosvorming) als oorzaak der k. genoemd. Meer moderne opvattingen meenen, dat zoowel seborrhoe als k. een gevolg zijn van zeer gecompliceerde stoornissen in de interne secretie.
Symptomatische tijdelijke k. vindt men na vergiftiging (thallium) of infectieziekten. Tijdelijke k. met therapeutische doeleinden wordt ook door röntgenbestraling verkregen. K. kan eveneens ontstaan doordat een alopecia areata, waarbij in het begin alleen ronde kale plekken ontstaan, steeds grooteren omvang aanneemt.
Het optreden van k. kan door goede behandeling dikwijls voorkomen of althans aanzienlijk vertraagd worden. Vgl. ook ➝ Haarziekten.
E. Hermans.
