worden op het feest van Joannes den Dooper (24 Juni) rond het St. Jansvuur gedanst.
Oorspronkelijk als heidensche zonnewendedansen waren zij in zwang bij Germanen, Kelten en Slaven, totdat het Christendom deze dansen kerstende en het oude midzomerfeest der Germanen verving door het Sint Jansfeest. Het springen door het vuur als besluit van den rondedans duidt nog op magische handelingen om vruchtbaarheid op te wekken.Voor Joannesdans, ➝ Veitsdans.
Lit.: Fr. Böhme, Gesch. des Tanzes in Deutschland (I 1886). Terlingen-Lücker.