Daadmoraal - Moraal, die bij het beoordeelen van de zedelijkheid der menschelijke handelingen ook rekening houdt met de daad, met datgene, wat objectief gewild wordt, en niet alleen met de gezindheid, waaruit de handeling voortkomt. Ze staat tegenover de → gezindheidsmoraal (Gesinnungsethik) van Kant, die alleen die daad zedelijk goed noemt, welke gesteld wordt uit plicht, onafhankelijk van het feit, of iets wordt tot stand gebracht, en onafhankelijk van het doel en het menschelijk geluk, dat men daardoor hoopt te bereiken.
Ook de Katholieke moraal is een vorm van daadmoraal, omdat ze de moraliteit beoordeelt naar datgene, wat men als object van de handeling wil. Ze hecht echter evenveel waarde aan de gezindheid, waarmee de daad wordt verricht, daar ze de daad goed blijft noemen, ook al wordt het beoogde goede doel feitelijk niet bereikt, en ook wanneer de mensch in goede gezindheid maar met een dwalend geweten iets wil, wat objectief als kwaad moet worden beschouwd.
P. de Jong
