Carner - Josep, Catalaansch dichter en letterkundige, * 1884 te Barcelona. Op 18-jarigen leeftijd verwierf hij den eereprijs voor literatuur met L'enviejos. Twee jaar later doctor in de rechten, philosophie en letteren. Hij schreef: L'Idole des nyanyi (1904), Llibre dels poètes (1905), D'en rondalles de Jesús Infant (1905), Les fraits saborosos (1906), enz. Weet zich te onttrekken aan den romantischen geest, waarin hij werd opgevoed.
Hij paart zuiverheid van taal aan de fijne harmonie van het oude Catalaansch. Van het Fransche symbolisme gaat hij over naar de Engelsche romantiek, vindt echter zijn evenwicht terug in het zuivere Katholieke spiritualisme (L’oreig entre les canyes, 1920). In 1921 vertaalde hij: Fioretti di S. Francesco. Echter hebben zijn gemak van schrijven en zijn zucht naar originaliteit zijn werk geschaad.
Voorn, werken: La iglesia y el teatro (Barcelona 1915); Cuentos y apólogos de todos los países (ibid. 1917); Saltamontes y el rey glotón (verhaal; ibid. 1917); El burgués gentilhombre (vert. v. Molière); La inútil ofrenda (1924); Les bonhomies (1925). Borst.