Blootwollen - zijn wollen, welke van de huiden der geslachte schapen gewonnen worden. De wol kan dan van de huid afgeschoren of op electrische wijze afgezengd, ófwel met den wortel uit de huid getrokken of afgestooten zijn.
Om de wol van de huid af te trekken of af te stooten kunnen twee werkwijzen toegepast worden:
1° De zweetmethode. Hierbij worden de gedroogde vellen in cementen bakken, welke met water gevuld zijn, ongeveer twee dagen geweekt, om vervolgens onder ruimschoots toevoegen van water, op een machine eenige malen tusschen walsen uitgeperst en door een soort schaafwals van het grootste vuil en plantendeelen gereinigd te worden. Daarna komen de vellen in groote, gesloten kamers, zgn. smorthokken, waar zij weer een bepaalden tijd, één tot drie dagen, bij een vastgestelde temperatuur zgn. gebroeid of gezweet worden. Hierbij vindt een rotting (fermentatie-proces) plaats door de werking van bacteriën, waardoor de wolkaren gemakkelijk van de huid loslaten.
Vervolgens worden de vellen gebloot, d.w.z. de wolharen, die door de genoemde bewerkingen eenigszins los gekomen zijn, worden van de huid verwijderd door plukken of afstooten met een bot werktuig, den zgn. schraper. De vellen rusten daarbij op schuine, naar den werkman omhoogstaande steenen tafels. Tegelijk met het blooten geschiedt een sorteeren der wol. Een arbeider kan 100—150 vellen per dag op genoemde wijze blooten, waarbij hij echter geen gaten in de huid mag stooten, want een beschadigde huid heeft vanzelfsprekend minder waarde.
2° De zwavelnatriummethode. Hierbij worden de vellen eveneens geweekt en machinaal bewerkt, waarna ze aan den vlecschkant ingesmeerd worden met een pasta, bestaande uit een oplossing van zwavelnatrium in water, vermengd met krijt of gebluschte kalk. Na eenigen tijd kan de wol dan op dezelfde wijze als bij de zweetmethode van de huid verwijderd worden. .
Blootwol is over het algemeen gelijk te stellen met scheerwol, wat de kwaliteit betreft; vooral als de huiden oordeelkundig behandeld worden en als ze na het slachten der schapen niet te lang gelegen hebben, en vooropgesteld, dat de wol oorspronkelijk niet minderwaardig was. In den regel zijn blootwollen niet zoo lang als scheerwollen en ook onderling niet even lang, omdat de tijdsruimte tusschen het laatste scheren en het slachten der dieren zeer verschillend is. Bij een microscopisch onderzoek onderscheiden zich de blootwollen van de scheerwollen, door de aanwezigheid van worteleinden bij blootwollen. Zie in dit verband ook Looierswol. Handels.