(Lat. prudentia camis) is de ondeugd, die staat tegenover de ware voorzichtigheid. Zij is het, die den mensch gestadig met juist oordeel en doortastendheid die middelen doet aanwenden, die hem brengen tot datgene, wat hij als hoogste en boven alles te bereiken goed nastreeft, bijv. aardsche macht of rijkdom.
Niet de zedenwet, maar de al of niet geschiktheid voor dat doel wordt dan de voornaamste norm van handelen.Een voorbeeld van b. is de onrechtvaardige rentmeester uit het Evangelie (Lc. 16). Daarom zeide Christus van menschen, die op hem gelijken: in hun soort zijn zij voorzichtiger dan de kinderen des lichts, d.i. hun aardsche voorzichtigheid doet hen met scherper oordeel en grooter doortastendheid naar hun aardsch doel streven dan de kinderen des lichts naar het ware einddoel van den mensch, het eeuwige leven.
L i t. : S. Thomas, Sum. Theol. (II II, q. 55).
Bender.