Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 05-02-2024

Beleening

betekenis & definitie

is een vorm van credietverleening» waarbij de beleener tot zekerheid voor de nakoming van zijne verplichtingen of die van een ander aan den schuldeischer roerende zaken in pand geeft, den schuldeischer het recht gevend, om bij niet nakoming der verplichtingen door den schuldenaar tot verkoop van het in pand verstrekte over te gaan. Beleening vindt meestal plaats tegen onderpand van effecten, wissels, ceelen of goud.

In engeren zin verstaat men ter beurze van Amsterdam onder b. een geld leen ing tegen onderpand van effecten, die voor drie maanden wordt aangegaan en waarbij het onderpand minstens 20% overwaarde moet hebben. Huysmans.



Deze vorm van credietverleening is in België ook algemeen in gebruik, met deze beperking, dat het onderpand in haast alle gevallen bestaat uit effecten of ceelen. Te Antwerpen worden ook veel leeningen afgesloten met inpand-geving van diamant, ruw of geslepen. Beleeningen zijn minder gekend aan de Belg. effectenbeurzen. Alleen prolongatieverrichtingen worden daar afgesloten.