de wilsverklaring, uitdrukkelijk of stilzwijgend, waarbij men goedkeurt de handeling, welke een ander zonder volmacht in zijn naam heeft verricht (vgl. art. 1421. 1693,1844 B.W.; Fr.: ratification, Duitsch: Genehmigung), of afziet van de inroeping van de nietigheid eener handeling (Fr.: confirmation, Duitsch: Bestätigung; > Bevestiging). Degene, voor wien een onbevoegde heeft gehandeld, ontleent aan die handeling eerst rechten en verplichtingen ingevolge de b.; ondanks het stilzwijgen der wet wordt, naar Romeinsche traditie, aangenomen, dat de b. terugwerkt (ratihabitio mandato aequiparatur), met dien verstande, sedert de middeleeuwen, dat rechten door derden te goeder trouw verkregen, zooals het eigendom
tusschentijds door den eigenaar zelf overgedragen, moeten worden geëerbiedigd. Eventueele vormvoorschriften gelden evenzeer voor de b. als voor de volmacht.
Petit.
De bekrachtiging in het Belg. Recht.
De uitdrukkelijke of stilzwijgende bekrachtiging (confirmation) van een vernietigbare handeling maakt die handeling onaantastbaar, zoodat deze, van haar ontstaan af, al haar gevolgen zal hebben. Voorbehouden zijn nochtans de rechten van derden (art. 1338 B.W.). Een handeling, die, zonder volmacht, voor iemand werd verricht, verbindt dengene, wiens zaak werd waargenomen, ingeval hij ze bekrachtigt (ratification), doch ook, zonder bekrachtiging, ingeval hij daaruit voordeel heeft gehaald, in de mate van dat voordeel (art. 1375 en 1998 B.W.).
V. Dievoet.