Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 01-04-2019

Barbey d’aurevilly

betekenis & definitie

Barbey d’aurevilly - Jules, Fransch letterkundige, strijdzuchtig monarchist van dilettantistisch-Katholieke denkrichting. * 2 Nov. 1808 te St. Sauveur-le-Vicomte, † 23 Apr. 1889 te Parijs.

De verzen van B. sloegen weinig in. Zijn romans en essayistisch werk, hoewel Katholiek en conservatief van inspiratie, geven uiting aan den ethisch niet ongevaarlijken levenszin, dien men soms Dandyisme, soms Satanisme heeft genoemd, in een vermoeienden schitterstijl vol gekunstelde paradoxen en koortsachtig effectbejag. Zooals dat van Baudelaire, die met hem eenigszins geestverwant is, geniet ’t werk van B. d’ A. na 1910 een heroplevende belangstelling.

Werken: Du Dandyisme (1845); Une vieille maîtresse (1851); Prophètes du passé (1851); l’Ensorcelée (1854); Poésies (1855); Rythmes oubliés (1858); Les oeuvres et les hommes (1861-1895); Le chevalier des Touches (1864); Un prêtre marié (1864); Les Diaboliques (1874); Poussières (1897-1918). — Lit.: E. Grêlé (2 dln. Parijs 1902 vlg.); F. Clerget (Parijs 1909); E. Seillière (Parijs 1910); F. Laurentie (Parijs 1912); H. Bordeaux, Le W. Scott normand, B. d’A. (Parijs 1925).

Baur.

< >