(sensus communis) is een benaming in verband met de theorie der zintuiglijke kennis. Volgens deze theorie kent ieder uitwendig zintuig slechts zijn eigen voorwerp (bijv. het oog : de kleur; het oor: het geluid, enz.).
Deze op zich zelf staande gewaarwordingen (sensatio, Empfindung) maken deel uit van onze volledige zintuiglijke waarneming (perceptio, Wahrnehmung), waardoor we de dingen kennen langs hunne verschillende zijden en in hun geheel. Sommigen kennen aan den a. z. een tweede verrichting toe, nl. die van het zintuiglijk bewustzijn. zie Bewustzijn. In de empirische psychologie wordt de a. z. betwijfeld.L i t.: Aristoteles, De Anima (III, hfdst. 2.); S. Thomas, Cómm. de Anima (III, les 2 en 3).