waren tijdens de Middeleeuwen, overeenkomstig de devotietendenzen van die tijd, oefeningen ter ere van de verschillende phasen van het Lijden des Heren, verdeeld volgens de zeven Kerkelijke Uren of volgens de dagen der week. De oefening van de Kruisweg (sinds de 15de en 16de eeuw) kan als een jongere vorm daarvan worden beschouwd.
Thans zijn in het bijzonder als lijdensmeditaties bekend de preken die (sinds de 19de eeuw in onze streken algemeen) tijdens de vasten wekelijks over de Passie worden gehouden. Dit gebruik hangt samen zowel met tradities van devotie als met de reeds in de oude Kerk bekende gewoonte gedurende de vastentijd bijzondere reeksen preken en onderrichtingen te houden.
Hieruit is wel het tweeslachtig karakter te verklaren dat de lijdensmeditaties somtijds hebben: deels overweging en deels vermaning. In andere landen kent men als lijdensmeditaties de overweging van Christus’ Kruiswoorden op Goede Vrijdag. c.
A. B.
