is de sexuele neiging tot het eigen geslacht. Men maakt onderscheid tussen homoërotiek en homosexualiteit.
De eerste is het algemeen gevoelsmatige verlangen naar het eigen geslacht. Het laatste is de eigenlijke sexuele verhouding.
Niet ieder, die homoërotisch van aanleg is, is homosexueel in de engere zin van het woord. De homosexualiteit komt volgens de nieuwere gegevens meer voor dan men vroeger dacht.
Het aantal mensen, dat regelmatig jarenlang een homosexuele verhouding heeft, is echter veel kleiner. Kortdurende homosexuele verhoudingen komen in de leeftijdsperiode tussen 20 en 30 jaar daarentegen veelvuldiger voor.
De oorzaken van de homosexualiteit zijn zowel gelegen in de aanleg als in (tijdelijke) stoornissen in de ontwikkeling van het gevoelsleven en speciaal van de erotiek. De homosexueel is in Nederland wettelijk strafbaar, wanneer het een sexueel contact met minderjarigen betreft.
De behandeling van de homosexualiteit dient steeds door een bevoegd psychiater te geschieden.Het vrij gewild homosexueel verkeer is een zware zonde van tegennatuurlijke onkuisheid (zie Kuisheid). Ook wanneer de homosexuele neiging berust op een aangeboren aanleg, blijft dit waar, omdat in dit geval de neiging zelf een afwijking is en niet is gericht op hetgeen goed is voor deze mens als mens. Zijn werkelijk goed behartigt hij alleen door het beheersen en bestrijden van deze neiging en door het mogelijke te doen voor haar genezing. In zover echter de neiging niet aan eigen schuld te wijten is of over eventuele schuld berouw is verwekt, is men niet door de neiging slecht doch alleen door het vrije toegeven er aan. Voor het beoordelen van de feitelijke schuld aan een daad, moet men altijd terdege rekening houden met de persoonlijke omstandigheden die hier dikwijls van dien aard zullen zijn, dat de vrijheid van de daad verminderd of opgeheven is. Dit is bijzonder het geval wanneer de homosexueel tegelijk zwakbegaafd, neurotisch of psychopathisch is.
Vaak is het voor de homosexueel moeilijk in te zien en te aanvaarden dat ook voor hem het toegeven aan zijn neiging verkeerd is. Houdt hij aan zijn dwaling vast tegen het oordeel in van personen wier gezag hij in dezen moet erkennen, dan zal hij niet gemakkelijk van ernstige schuld zijn vrij te pleiten. Grote schuld zal ook aanwezig zijn, wanneer men zijn neiging niet wil beheersen of de gelegenheid tot zonde niet wil vermijden. Bezwijkt men ondanks zijn goede wil en ernstige strijd, dan zal in vele gevallen geen grote schuld aanwezig zijn. Met groot begrip voor de moeilijkheden en de geestelijke nood van de homosexueel, zal men hem moed moeten geven voor de strijd in het bewustzijn dat zijn neiging niet onbeheersbaar is. Bijzonder belangrijk is de overtuiging dat een volledige sexuele onthouding de ontplooiing van de menselijke persoon niet in de weg behoeft te staan, als ook het zoeken van een werkkring, die beroep doet op zijn geestelijke krachten en geestelijke bevrediging geeft.
J. D. J./A. V. R.
