(Lat., bewaker) heette in de Middeleeuwen de koster en bewaarder van de kerkschat. Bij de Minderbroeders is de custos de plaatsvervanger van de provinciaal en bij de Geschoeide Carmelieten bestuurt de custos provinciae de provincie, wanneer de provinciaal zich in Rome bevindt voor het generaal-kapittel.
Het Gregoriaans kent een custos als teken in de vorm van een gehalveerde noot aan het eind van iedere notenbalk, of bij sleutelverandering, om de hoogte van de volgende noot aan te geven.
