is een vierkante of rechthoekige linnen doek, die de priester (eventueel diaken en subdiaken) over de schouders draagt onder de albe, als hij de Mis opdraagt. De amict is voorzien van een kruisje en twee banden.
In de eerste eeuwen van het Christendom werd een soort hals- of schouderdoek gedragen in het burgerlijk leven. Uit deze ontwikkelde zich de amict als liturgisch gewaad, dat in de 11de eeuw algemeen werd aanvaard.
In de Middeleeuwen werd de bovenste, versierde rand vaak over het kazuifel gedragen. Sedert de 15de eeuw is dit gebruik afgeschaft maar het komt de laatste tijd toch weer in zwang (zie afb. bij Liturgische Kleding).
