Sylvia Plath (27 oktober 1932 – 11 februari 1963) was een Amerikaans dichteres en schrijfster van romans en korte verhalen.
Plath werd geboren in Boston, Massachusetts, en studeerde aan het Smith College in Massachusetts en aan het Newnham College in Cambridge (Engeland). Ze trouwde in 1956 met collega-dichter Ted Hughes en ze woonden samen in de Verenigde Staten en vervolgens in Engeland. Ze kregen twee kinderen voordat ze in 1962 uit elkaar gingen.
Plath was het grootste deel van haar volwassen leven klinisch depressief en werd meerdere keren behandeld met elektroconvulsietherapie (ECT). In 1963 pleegde ze zelfmoord.
De poëzie van sylvia Plath wordt vooral geassocieerd met de beweging van de sterk autobiografische confessional poetry, en vergeleken met dat van andere 'confessional poets' als Robert Lowell en Anne Sexton.
Tot haar bekendste werk behoren de dichtbundels The Colossus and Other Poems en Ariel, en de The Bell Jar, een semiautobiografische roman die kort voor haar dood werd gepubliceerd. In 1982 won ze postuum de Pulitzerprijs voor The Collected Poems.
