Jung onderscheidt in zijn persoonlijkheidsleer twee algemene houdingen - introversie en extraversie; en vier functies - denken, voelen, gewaarwording en intuïtie - die bepalen tot welk persoonlijkheidstype iemand behoort.
Iemand bij wie de intuïtie als psychologische functie beter ontwikkeld is dan de andere functies, ziet sneller dan anderen de mogelijkheden in van wat op hem of haar afkomt. Net zoals gewaarwording is het een 'irrationele functie'. Er komt geen redeneren of oordelen aan te pas; intuïtie komt als het ware uit de lucht gevallen. De persoon die door zulke intuïtie wordt overvallen 'weet' het onmiddellijk zonder dat hij het kan verklaren.
Over de vier psychologische functies zei Jung ('Man and his Symbols'): Terwijl de functie van gewaarwording zegt "dat er iets is", zegt het denken "wat het is", de functie van het voelen "of het aangenaam is of niet", en intuïtie "wat de herkomst en de bestemming is". Jung maakte verder onderscheid tussen extraverte en introverte intuïtieve types.
